Padający śnieg wydaje się nam bardzo jednolity. Jednak pod tym pierwszym wrażeniem kryje się wiele tajemnic. Naukowcy stwierdzili, że nie ma dwóch takich samych śnieżynek. Śnieżynki zaskakują swoim kształtem, wielkością i strukturą. Jest to możliwe głównie dlatego, że na powierzchni każdej z nich znajduje się cieniutka warstwa wody. Dlatego śnieżynka w zależności od poziomu wilgotności i temperatury przybiera różne kształty. Zanim płatek śniegu spadnie na ziemię, albo rozpuści się na naszej ręce, pokona dużą odległość. Zazwyczaj jest to od 500 do 5000 metrów. Pomimo to, że każdy płatek śniegu jest inny, łączy je wspólna cecha– wszystkie są sześcioramienne. Myli nas także kolor bielutkich na pierwszy rzut oka śnieżynek. Śnieg wcale nie jest biały. Jest on przeźroczysty, a widziana przez nas biel jest odbiciem światła w kryształkach lodu. Opady śniegu potrafią zaskakiwać nie tylko drogowców. Największym zaskoczeniem dla ludzi był rekordowy opad śniegu, zanotowany w roku 1921. W Colorado (USA) pokrywa śnieżna zbudowana z płatków śniegu spadających w ciągu jednej doby osiągnęła ponad 2 metry. Ciekawostką jest to, że śnieg i lodowce stanowią ponad 80 procent zasobów wody na ziemi. Lodem i śniegiem pokrytych jest aż 12 procent powierzchni naszej planety co daje 21 mln kilometrów kwadratowych. Jak widać mała śnieżynka ze wszystkimi swoimi siostrami chowa w sobie wiele zagadek. Zbliżyliśmy się nieznacznie tylko do paru. O czarach zawartych w małej śnieżynce można napisać całą książkę.
