Zarówno dziewczyny jak i chłopcy popełniają często na spotkaniach z przyjaciółmi czy partnerem podobny błąd. Jeżeli raz to zrobimy, zaufanie do nas może już nigdy nie wrócić. Gdy zapadnie słynna „niezręczna cisza” ratujemy się opowieściami o rodzinie czy wspólnych znajomych. Uwaga!!! Właśnie tu czai się niebezpieczeństwo- brak dyskrecji. W tej chwili dana osoba wydaje się nam najważniejsza i jeżeli się dobrze rozumiemy chcemy jej otworzyć cały nasz świat. Przekazać nasze pasje, porozmawiać o wspólnych planach i o tym co działo się wczoraj czy w jeszcze dalszej przeszłości. Do tych opowieści wplatamy wątki dotyczące osób, które w niej uczestniczyły. Czy tak powinno być? Nie jest to najlepsza metoda na rozwijanie znajomości. Większość z nas słuchając takich opowieści nie wniesie sprzeciwu. Wysłucha i wyciągnie wnioski. Trzeba się zastanowić czy to co mówimy jest bezpieczne dla naszych znajomych. Przecież to, że już z kimś się nie spotykamy nie zwalnia nas od tego, by zachować w tajemnicy wszystkie nasze rozmowy. W szczególności te, które dotyczyły naszego kolegi, koleżanki, czy partnera osobiście. Poruszanie takich tematów może zrobić krzywdę naszym byłym znajomym. Skoro spędziliśmy wcześniej z nimi tyle czasu, że dało nam to możliwość poznania ich tajemnic i planów, zostawmy je dla siebie. Dyskrecja to podstawa każdego następnego związku czy przyjaźni. Oceniajmy nasze rozmowy i wyciągajmy też wnioski dla siebie. Choć teraz wydaje się nam to nie możliwe, nasza relacja z daną osoba również może się skończyć, a wtedy mamy pewność, że nasze zwierzenia staną się dostępne dla innych. Uważajmy na to co mówimy i na to czego słuchamy…………. przecież jedno i drugie jest dla nas krzywdzące. Tak samo dla osób, które nam zaufały.
