Tak jak o pięknych, inteligentnych i sympatycznych szczurkach, wychowanych w naszych hodowlach można powiedzieć wiele miłych słów, tak o ich dzikich pobratymcach nie da się powiedzieć nic miłego. Dziko żyjące szczury są bardzo groźnymi i agresywnymi zwierzętami.
Są one uważane za bardzo silne i odporne zwierzęta. Szczur potrafi wyskoczyć nawet na wysokość większą niż 2 m, przeżyć upadek z wysokości 15 m, a wspiąć się rurami nawet na wysokość 10-ego piętra. Są one bardzo wścibskie i wszędobylskie. Nie zdajemy sobie z tego sprawy, ale to prawie pewne, że w odległości 50 metrów od nas znajduje się jakiś zazwyczaj dobrze zakamuflowany szczur. Warto o nich dowiedzieć się jak najwięcej, by w razie spotkania zachować rozwagę i nie wystawić się na jego atak. Szczur potrafi ugryźć człowieka przez przypadek kiedy czuje się zagrożony. Jednak co najgorsze potrafi zaatakować też zupełnie niesprowokowany. Te groźne drapieżniki roznoszą wiele chorób, z których każda jest równie niebezpieczna dla zdrowia i życia. Wymienimy tu tylko kilka z całej plejady ich możliwości: wirus zapalenia wątroby typu B, włośnica, wścieklizna, gorączka krwotoczna i wiele innych. Gdy spotkamy szczura na swojej drodze, a nie zdążymy lub nie możemy się wycofać przede wszystkim musimy chronić twarz pamiętając o tym, ze jest to ulubione miejsce ataku tych gryzoni. Szczur rozmnaża się już od 3 miesiąca życia aż do śmierci, tworząc ogromne kolonie. Takie stada często zamieszkują kanały ściekowe wielkich miast. Bywa, że w mieście żyje więcej szczurów niż ludzi. No cóż………często sami się do tego przyczyniamy- wyrzucając resztki jedzenia gdzie popadnie i nie zamykając śmietników. Na takie darmowe okazje szczurze rodzinki tylko czekają. O ich życiu rozmnażaniu i zwyczajach można napisać cała książkę, dlatego na pewno warto przestudiować życie tych naprawdę niebezpiecznych gryzoni.